Wybieramy styl ogrodu

Wybieramy styl ogrodu

Dość popularnym stylem ogrodowym jest styl ogrodu wiejskiego. Niespecjalnie sprawdza się on w mieście, ale doskonale funkcjonuje na wsi, gdzie jest jakby przedłużeniem natury. W ogrodzie tym wszystko wypada i wszystko może się łączyć ze wszystkim, grządki warzywne sąsiadują z różami, a szpaler ziół rośnie niedaleko drzew owocowych. Charakterystyczne dla tego typu ogrodu są byliny tradycyjne: cynie, mieczyki, piwonie, łubin, maciejka, astry, suszki. W tego typu ogrodzie panuje pewien chaos, nikt nie przywiązuje nadmiernej uwagi do równo wytyczonych ścieżek wyłożonych kolorową kostką albo równych uporządkowanych szpalerów roślin. Niezbyt pasują tu kwiaty egzotyczne. Ma być swojsko, kolorowo i swobodnie. Przeciwieństwem tego stylu jest styl francuski, który charakteryzuje się pewnym uporządkowaniem i geometryczną precyzją. Najlepiej sprawdzają się równo przycięte krzewy tworzące regularne wzory. Klomby są uporządkowane i dokładnie kolorystycznie ujednolicone. W ogrodzie francuskim panuje pewna rutyna i przewidywalność. Kilka lat temu niezwykle modne były ogrody japońskie, niewielkie i dokładnie skonstruowane. Ich filozofia pochodzi wprost z Krainy Kwitnącej Wiśni. W takim ogrodzie, który może być naprawdę niewielki, taką sama funkcję jak rośliny pełnią również równo położone kamienie i woda. Są to typowe ogrody stworzone do medytacji.