Magnolia – egzotyczna ozdoba europejskiego ogrodu
Pod nazwą magnolii kryje się roślina występująca w postaci krzewów (o rozmiarach często imponujących, dobiegających nawet 20 metrów) lub niewysokich drzewek (osiągających 5 metrów) – ich gałęzie umieszczone są tak nisko nad ziemią, że tylko pień daje znać o tym, że jest to drzewo. Naturalne miejsca jej występowania to tereny wschodniej Azji, a także terytoria obu kontynentów amerykańskich. W innych rejonach, a zwłaszcza w Europie, magnolia jest hodowana jako roślina ozdobna. Spośród innych przedstawicielek flory wyróżnia się przede wszystkim w porze kwitnienia – wtedy jej gałęzie są gęsto pokryte dużymi kwiatami o przyjemnym, delikatnym zapachu. Ich kolory, utrzymane w pastelowych odcieniach, wahają się między bielą, różem i czerwienią. Są zapylane przez chrabąszcze i pojawiają się zwykle na przełomie kwietnia i maja. Po pewnym czasie kwiaty opadają i są zastępowane przez liście. Niestety, spośród niemal 250 odmian, w jakich występuje magnolia, 60 jest uznawanych za gatunki zagrożone wyginięciem. Ciekawostką jest fakt, że Japończycy używają zamarynowanych płatków kwiatowych magnolii oraz jej sproszkowanych liści do przyprawiania potraw z ryżu. Nazwa tej rośliny pochodzi od nazwiska francuskiego botanika działającego na przełomie XVII i XVIII wieku, Pierre’a Magnola. Przypisał ją do niej Charles Plumier, inny znawca roślin, żyjący w tym samym czasie.
