Style sztuki ogrodowej
Istnieje wiele różnych klasyfikacji pojęcia ogród. Zgodnie z klasyfikacją stylistyczną wyróżnia się następujące typy ogrodów: ogród chiński, ogród japoński, ogród francuski, ogród angielski, ogród włoski i ogród holenderski Ogród japoński charakteryzuje się szacunkiem dla przyrody. Ma ją naśladować, a nie z nią walczyć. Cechami wspólnymi japońskich ogrodów jest prostota i harmonia oraz asymetria. Wyróżnia się dwa główne style ogrodów japońskich – styl tsukiyama i karesansui. Pierwszy cechują małe pagórki oraz stawy, drugi natomiast – bez elementów wodnych, ze żwirem, piachem i kamieniami. W ogrodach japońskich dominuje zieleń. Kwiaty należą do rzadkości w japońskich ogrodach. Ulubionymi roślinami są: azalie japońskie, klony palmowe, magnolie i wiśnie, a także peonie. Przykładem ogrodu japońskiego w Polsce są m.in.: ogród japoński we Wrocławiu i ogród japoński będący częścią Łódzkiego Ogrodu Botanicznego. Ogród francuski to ogród barokowy, w którym dominują geometryczne formy. Styl ten wywodzi się z XVII –wiecznej Francji. Ogrody stały się wtedy ważnym dopełnieniem pałaców. Pełniły funkcje reprezentatywne. Szczególnie spektakularny efekt został osiągnięty w Wersalu, na dworze Ludwika XVI –tego. W ogrodach francuskich prezentowane jest zupełnie odmienne od japońskiego podejście do przyrody.
