Złożone formy bonsai
Tworzenie kompozycji według zasad sztuki bonsai może obejmować także projektowanie układów kilku drzewek – tak, by przedstawiały miniaturę większego krajobrazu. Pnie roślin mogą mieć wspólną nasadę lub stanowić części oddzielnych okazów. Jedna z prostszych, forma Yamamori jest imitacją swobodnie rosnącego lasu – drzewka o prostych pniach wznoszą się w zbitej grupie, osiągając różną wysokość. Podobna z wyglądu jest forma Ikadabuki, w której pień sadzi się poziomo, a wyrastające z niego odgałęzienia przypominają gaik, umieszczony na tratwie. Wariacją tego stylu jest z kolei Netsunagari, gdzie pnie drzewek są poskręcane i nachylone względem podłoża pod różnymi kątami. Swoboda jest też założeniem stylu Yose-uye, według którego skupisko kilku drzewek tego samego gatunku rośnie bez specjalnych wyznaczników (z wyjątkiem tego, by centralną, najwyższą roślinkę, otaczały okazy zmniejszające swoją wysokość wraz ze zbliżaniem się ku krawędziom donicy – tak, by cała kompozycja przyjęła formę piramidy). Złożonym formom bonsai towarzyszy także często sztuka prezentowania skał i kamieni, zwana Suiseki. W szczególnie dużych donicach tworzone są kompozycje złożone z jeszcze większej ilości elementów, takich jak mchy, paprocie czy trawy – zagospodarowana w ten sposób przestrzeń imituje bardziej kompletny obraz przyrody.
